Grzybica paznokci na dużym palcu: leczenie środkami ludowymi i lekami

Grzybica paznokci nazywana jest grzybicą paznokci. Początkowo proces zakaźny wpływa na kciuk, ale w miarę rozwoju rozprzestrzenia się na inne. Choroba przechodzi przez kilka etapów. Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym łatwiej będzie uporać się z problemem. Dotyczy to szczególnie dużego palca stopy kończyny dolnej – ma on dużą powierzchnię i rozmiar, dlatego stopień urazu jest znaczny.

Etapy grzybicy paznokci

Grzybica paznokci przechodzi kilka etapów rozwoju, z których każdy charakteryzuje się określonymi objawami. Wyróżnia się następujące etapy rozwoju choroby:

• Oryginalny.Na tym etapie nie obserwuje się widocznych odchyleń patologicznych: zmiany są nadal zewnętrzne. Płytki paznokciowe na palcach kończyn dolnych tracą połysk. Na powierzchni pojawiają się białe plamy lub paski. Ogólnie paznokieć wygląda zdrowo, osoba nie odczuwa bólu ani dyskomfortu. Jeśli na tym etapie zidentyfikujesz grzybicę paznokci, możesz szybko się jej pozbyć.
• Umiarkowane lub postępujące.Struktura paznokcia ulega już zmianom patologicznym. Paznokieć nabiera wyraźnego żółtawego odcienia, złuszcza się i rozpada. Z chorej stopy wydobywa się również nieprzyjemny zapach.
• Stadium zaawansowane lub dystroficzne.Następuje głębokie uszkodzenie paznokci. W tym przypadku proces zakaźny przechodzi z kciuka na resztę. Grzybica atakuje całą powierzchnię płytki paznokcia, która odkleja się od łożyska i staje się luźna. Pacjentowi przeszkadza silny świąd. Po naciśnięciu dotkniętych obszarów pojawia się bolesne i pulsujące uczucie. Z tego powodu pacjent nie powinien nosić zakrytego obuwia.

Na trzecim etapie rozwoju procesu zakaźnego możliwa jest infekcja skóry stopy. W tym przypadku grzyb można wyleczyć jedynie za pomocą kompleksowej terapii, która obejmuje stosowanie leków miejscowych i ogólnoustrojowych (tabletki do podawania doustnego).

Przyczyny rozwoju grzyba na dużym palcu

Głównymi przyczynami powodującymi rozwój grzybicy paznokci są:

• kontakt z osobą, która jest nosicielem infekcji grzybiczej;
• zaniedbanie zasad higieny;
• noszenie cudzych lub wąskich butów, które nie pasują;
• osłabiony układ odpornościowy;
• wizyta w łaźni, saunie, na basenie lub w salonie kosmetycznym, gdzie można korzystać z instrumentów niezdezynfekowanych;
• uraz paznokcia i otaczającej skóry;
• płaskostopie;
• długotrwałe stosowanie leków przeciwbakteryjnych;
• nadmierna potliwość (zwiększona potliwość stóp);
• obecność zmian endokrynologicznych lub immunologicznych;
• zaburzenia w układzie krążenia, co jest szczególnie ważne u pacjentów w podeszłym wieku;
• fleberyzm;
• cukrzyca.

Istotnym czynnikiem zwiększającym ryzyko rozwoju grzybicy paznokci jest podeszły wiek. Osoby starsze cierpią na słabe ukrwienie kończyn, co również zwiększa ryzyko rozwoju infekcji grzybiczych.

Czynnik wywołujący chorobę przedostaje się do paznokci lub skóry poprzez zakażone przedmioty lub poprzez kontakt z nosicielem. Patogen rozprzestrzenia się szybko, atakując nowe obszary. Grzyb przedostaje się do przestrzeni podpaznokciowej przez uszkodzone obszary płytki paznokciowej lub otaczającą ją skórę.

Grzyb szybko rozprzestrzenia się na łożysko paznokcia. Tempo postępu przewyższa tempo wzrostu płytek. Wkrótce patogenny mikroorganizm dociera do celu i powoduje zmiany w strukturze paznokcia. Ustalono, że mężczyźni chorują na grzyby 3 razy częściej. Na płytki paznokcia wpływają różne rodzaje grzybów, takie jak dermatofity, pleśń i drożdżaki.

Kiedy należy udać się do lekarza?

Przy pierwszych objawach infekcji grzybiczej należy skonsultować się z lekarzem. Nie należy czekać, aż pojawią się oczywiste objawy choroby – powstawanie białych plam, a nawet łagodne swędzenie w okolicy stóp powinno być powodem do skontaktowania się ze specjalistą – mikologiem lub dermatologiem.

Diagnostyka

Środki diagnostyczne umożliwiające identyfikację choroby i jej stadium obejmują:

• kontrola wzrokowa płytek paznokciowych;
• pobranie próbki tkanki z dotkniętego paznokcia;
• badanie kulturowe - zaszczepienie materiału otrzymanego przez pacjenta na pożywce w celu identyfikacji rodzaju mikroorganizmów, które zaatakowały paznokcie.

W niektórych przypadkach specjalista przeprowadza diagnostykę różnicową i oddziela grzybicę paznokci od chorób takich jak liszaj płaski, łuszczyca i rogowacenie skóry.

Leczenie grzybicy paznokci na wczesnym etapie rozwoju

Jeśli choroba zostanie wykryta we wczesnym stadium, znacznie łatwiej będzie sobie z nią poradzić. W takim przypadku zwykle wystarczające jest zastosowanie środków miejscowych, które bezpośrednio wpływają na dotknięty paznokieć.

W pierwszym etapie grzybicy, jeśli dotyczy to nie więcej niż 50% płytki paznokcia, przepisywane są następujące leki:

• Lakier, który należy nałożyć na powierzchnię dotkniętych paznokci. Należy to robić dwa razy dziennie, całkowity przebieg leczenia wyniesie jeden miesiąc. Produkt posiada przeciwwskazania, dlatego można go stosować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza.
• Produkt wytwarzany w formie kremu. Główny składnik aktywny zabija prawie wszystkie rodzaje grzybów. Krem stosuje się 3 razy dziennie, przebieg kuracji trwa około miesiąca.
• Produkt będący gipsem impregnowanym specjalnym składem. Paski samoprzylepne pozostawia się na 3 dni, a następnie usuwa. Specjalne substancje pokrywające powierzchnię tynku pomagają zmiękczyć płytkę paznokcia, dzięki czemu można ją łatwo usunąć za pomocą przyrządów do manicure lub nożyczek.
• Lek zawierający substancję niszczącą grzyba i zatrzymującą jego namnażanie. Zaleca się smarowanie dotkniętych obszarów 1-2 razy dziennie. Czas trwania kuracji zależy od stanu płytki paznokcia i może wynosić od dwóch do czterech tygodni.

Wszelkie leki przeznaczone do leczenia nawet łagodnych postaci grzyba paznokci muszą być przepisane przez lekarza.

Zaawansowana terapia grzybicy paznokci

W ciężkich przypadkach grzyba, a także w przypadku trwającego procesu infekcyjnego wskazane jest kompleksowe leczenie. Jeśli nie ma przeciwwskazań, należy przepisać ogólnoustrojowe leki przeciwgrzybicze. Pacjentowi przepisano następujące leki:

• Antybiotyk ogólnoustrojowy z grupy triazoli w postaci tabletek. Substancja czynna leku dociera do miejsca występowania drobnoustrojów chorobotwórczych i działa grzybobójczo.
• Lek z grupy imidazoli, który hamuje rozwój drobnoustrojów chorobotwórczych i niszczy je. Przebieg leczenia i dawkowanie ustala lekarz prowadzący. Produkt powoduje działania niepożądane.
• Lek z grupy alliloamin o działaniu grzybobójczym. Substancja czynna stopniowo gromadzi się w warstwach płytki paznokcia, co pozwala zniszczyć nawet te grzyby, które znajdują się dość głęboko.

Ponadto w przypadku zaawansowanego grzyba paznokci skuteczne są procedury pozbycia się zakażonej płytki. Można to zrobić na następujące sposoby:

• Wycięcie chirurgiczne.Metoda ta polega na podniesieniu płytki ostrym narzędziem chirurgicznym i zdjęciu jej z łóżka. Po operacji nakładany jest bandaż. Metoda chirurgiczna jest traumatyczna i rzadko stosowana. Zamiast tego stosuje się metody małoinwazyjne.
• Usuwanie płytki nazębnej za pomocą środków chemicznych, sprzyjając szybkiemu złuszczaniu dotkniętego paznokcia. W takim przypadku obszar problemowy leczy się specjalnym roztworem, należy poczekać, aż lek zacznie działać, a następnie zastosować produkty, które pomogą szybko oddzielić płytkę nazębną od łożyska paznokcia.
• Leczenie laserowe.To nowoczesna, bezbolesna metoda, która szybko pozbędzie się grzybicy paznokci. Laser działa na płytkę, doprowadzając ją do wysokiej temperatury tak szybko, jak to możliwe. Wiązka wnika głęboko i neutralizuje patogeny. Metoda jest bezkrwawa i całkowicie bezpieczna, gdyż nie powoduje oparzeń.

W zaawansowanych stadiach grzybicy paznokci należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza, gdyż brak odpowiedniego leczenia zwiększa ryzyko uogólnionego uszkodzenia organizmu przez infekcję grzybiczą.

Tradycyjne metody

Grzybicę paznokci można wyleczyć również tradycyjną medycyną. Metody te mają charakter dodatkowy i nie mogą stanowić podstawy terapii. Do najpopularniejszych środków ludowych zalicza się:

• Pulpa cebulowa.Konieczne jest zetrzeć kilka cebul i nałożyć powstałą masę na dotknięte paznokcie. Zabezpiecz górę bandażem. Pozostaw na 15-20 minut, spłucz.
• Nadtlenek wodoru.Najpierw zanurz dotknięte stopy w kąpieli wodnej, aby maksymalnie zmiękczyć paznokcie. Następnie zdejmij wierzchnią warstwę z talerza. Zanurz kawałek gazy w nadtlenku wodoru i owiń paliczek palca dotkniętym paznokciem, chwytając natychmiastową zmianę. Pozostaw na 40-50 minut. Procedurę możesz powtarzać maksymalnie dwa razy dziennie.
• Ocet jabłkowy.Ważne jest, aby używać produktu naturalnego. Weź 2 łyżki octu i dodaj taką samą ilość wódki i łyżkę gliceryny. Zanurz wacik w powstałej mieszance i nałóż na paznokcie na 15 minut. Powtarzaj 4 razy dziennie.

Tradycyjne receptury pomagają złagodzić nasilenie objawów choroby i wyeliminować dyskomfort, ale nie są w stanie zniszczyć czynników sprawczych choroby.

Przebieg choroby i cechy leczenia grzybicy paznokci u dzieci

Grzybica paznokci u dzieci występuje rzadko. Główną przyczyną choroby jest słaba odporność z powodu niepełnej formacji. Objawy grzybicy paznokci u dzieci to:

• płyta traci swój naturalny różowy kolor, na powierzchni pojawiają się szare lub białe plamy;
• nierówności i guzowatość płytek paznokciowych;
• kruszące się i łamliwe paznokcie;
• zaczerwienienie i obrzęk skóry wokół zakażonego paznokcia dziecka.

W leczeniu grzybicy paznokci u dzieci zwykle stosuje się wyłącznie preparaty do stosowania miejscowego, takie jak spray, lakier lub krem. Jeśli to konieczne, przepisywane są również środki ogólnoustrojowe. Leki przeciwgrzybicze do podawania doustnego powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarza.

Cechy leczenia kobiet w ciąży i karmiących piersią

W czasie ciąży istnieje duże ryzyko rozwoju grzybicy paznokci, jeśli kobieta cierpiała już na tę chorobę i nie została całkowicie wyleczona. Wynika to z osłabienia układu odpornościowego, które występuje w czasie ciąży.

Ważne jest, aby leczyć grzyba w odpowiednim czasie, ponieważ w ciężkich przypadkach stwarza ryzyko infekcji bakteryjnej, która zagraża zdrowiu matki i płodu. Leków ogólnoustrojowych nie należy stosować w czasie ciąży, ponieważ mają wysoki poziom toksyczności.

W czasie ciąży i laktacji należy stosować leki miejscowe, ale tylko takie, które są bezpieczne dla przyszłej matki i jej dziecka. Należą do nich maść siarkowo-salicylowa.

Leczenie osób starszych

U osób starszych obniżona odporność jest naturalnym zjawiskiem związanym z wiekiem i stwarza dodatkowe ryzyko rozwoju grzybicy paznokci. W tym przypadku specjalista zachowuje również ostrożność przy wyborze leku na grzybicę paznokci.

Leki ogólnoustrojowe są przepisywane, jeśli choroba trwa rok lub dłużej, a także w przypadku rozległych zmian i zmian zwyrodnieniowych paznokci.

Najczęściej pacjentom w podeszłym wieku przepisuje się ogólnoustrojowe leki przeciwgrzybicze z grupy alliloamin i triazoli.

Środki zapobiegawcze

Jeśli masz objawy grzybicy na małym palcu lub kciuku, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Można jednak podjąć środki, aby zapobiec rozwojowi tej choroby. Należy przestrzegać następujących zaleceń:

• myj stopy przynajmniej raz dziennie;
• codziennie pierz skarpetki i noś czyste;
• jeśli nadmiernie się pocisz, używaj specjalnych dezodorantów do stóp;
• Noś buty w odpowiednim rozmiarze, nie powinny być zbyt ciasne i należy je prać codziennie;
• używaj wyłącznie środków higieny osobistej oraz narzędzi do manicure i pedicure;
• odwiedzając basen, plażę, saunę, używaj osobistego gumowego obuwia;
• Po wizycie na basenie, saunie należy umyć stopy wodą z mydłem, w razie potrzeby zastosować profilaktycznie preparaty farmaceutyczne.

Grzybica paznokci to choroba, którą w zaawansowanym stadium dość trudno wyleczyć. Przy pierwszych objawach należy skonsultować się z lekarzem. Leczenie zależy od stopnia zaawansowania grzybicy paznokci: w początkowej fazie wystarczą leki miejscowe, po rozpoczęciu wymagane jest ogólnoustrojowe leczenie przeciwgrzybicze.